بسم رب الشهداء والصديقين

هر كس كه پيمان ولا دارد بيايد هر كس هواي كربلا دارد بيايد

(فان مع العسر يسرا ، ان مع العسر يسرا )

(پروردگارا تو خود گواهي بر من چه ميگذرد.)

بارالها !...

خدايا ! دوري خانه ، پدر ، مادر ،برادر و خواهر را

خدايا ! بي خوابي هاي فراوارن را

خدايا ! دنيا و خواري هايش و همه چيز خوب و بدش را تحمل ميكنم ولي دوري تو را يك لحظه تحمل نخواهم كرد.

خدايا ! تو را سپاس ميگزارم كه اين بار سعادت را نصيبم كردي تا در راه خودت و اهل بيتت و شهداي خالصت حضور داشته باشم و آرزو دارم خالصانه از من بپذيري .

خدايا ! چشم طمع به بهشت تو نيز ندارم ، زيرا عبادت هايم را براي اين به درگاهت ميكنم كه تو را لايق عبادت مي دانم ، و تو را عادل ميدانم و مي دانم كه تنها بودن در جوار تو سعادت حضور در قيامت توست كه انسان را سعادتمند ميكند .

خدايا ! سالها و ماه هاست كه به دنبال دست يافتن به وصال خويش شهر ها و آبادي ها و كوه ها و دشت ها و بيابانها را پشت سر گذاشته ام ولي هنوز خود را نشناخته ام .